کدام کلمه بهترین توصیف برای درد شماست؟

بسیاری از کسانی که برای اولین بار به یک «روماتولوژیست» مراجعه می کنند چیز زیادی از این تخصص پزشکی نمی دانند. روماتولوژیست کسی است که برای تشخیص و درمان التهاب مفاصل و دیگر بیماری های اسکلتی و خود ایمنی آموزش دیده است.

به گزارش «بهپو»، «آرتریت» یا «التهاب مفاصل» در اصل مفاصل را درگیر می کند در حالیکه سایر بیماری های اسکلتی می توانند بر روی مفاصل، استخوان ها، عضلات، تاندون ها و رباط ها –لیگامنت- اثر بگذارند. «بیماری های خود ایمنی» هم معمولا بر روی دستگاه اسکلتی اثر می گذارند اما بسیاری از بیماری هایی که روماتولوژیست ها درمان می کنند ممکن است در سایر قسمت های بدن مثل چشم ها، پوست، اندام های داخلی و سیستم عصبی دیده شوند.
 معرفی پزشک معتبر متخصص روماتولوژی

 

اختلالات سیستم ایمنی باعث بروز ناهنجاری هایی در بدن می شوند که نتیجه آن بیش فعالی یا فعالیت کم سیستم ایمنی است؛ در واقع سیستم ایمنی نمی تواند در یک مسیر نرمال فعالیت کند. وقتی سیستم ایمنی بیش فعال می شود بدن به بافت های خودش حمله و آنها را تخریب می کند. زمانی هم که فعالیتش کم است توانایی بدن برای مبارزه با مهاجمان کاهش می یابد و نسبت به عفونت ها بی دفاع می شود. «آرتریت روماتویید» یکی از مهمترین بیماری های خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به مفاصل حمله می کند و باعث التهاب، تورم و درد مفاصل می شود.

 

 

شایع ترین بیماری هایی که روماتولوژیست ها به درمان آن می پردازند عبارتند از:

● آرتریت روماتویید

● کمردرد مزمن

● نقرس

● لوپوس

● آرتروز

● تاندینیت

● آرتریت پسوریاتیک

این پزشکان آموزش ویژه ای دیده اند که برنامه درمانی مختص شما را تنظیم کنند. بخشی از اولین ملاقات با پزشک صرف صحبت با او می شود و بخش دیگر صرف معاینه. اگر جلسه اول مراجعه شما طولانی شد ارزش دارد، زیرا آرتریت روماتویید یک بیماری مزمن و طولانی است و می بایست زود به زود به پزشک روماتولوژیست مراجعه کنید.

 
چگونه می توانم یک روماتولوژیست پیدا کنم؟

پزشک عمومی، شما را به روماتولوژیست ارجاع خواهد داد. یا می توانید شخصا با مطب روماتولوژیست تماس بگیرید و از او وقت ملاقات بگیرید.

 
روماتولوژیست چه سوالاتی می پرسد؟

یکی از نخستین سوالاتی که پزشک می پرسد این است که چه چیزی شما را به اینجا کشانده است؟ این فرصت خوبی است که به پزشک توضیح دهید آرتریت روماتویید چه تاثیراتی روی شما گذاشته است.
پزشک سوالاتی از این دست از شما خواهد پرسید:

● چه نشانه هایی دارید؟

● چند وقت یک بار علایمتان ظاهر می شوند؟ همیشه، هر روز، هر هفته، هر چند وقت یک بار؟

● چه چیزی به شما احساس بهبودی می دهد؟ ورزش، استراحت، دارو؟

● چه چیزی آن را بدتر می کند؟ بی تحرکی ، کم خوابی، استرس، خوردن نوع خاصی از غذا؟

● چه فعالیت هایی باعث درد می شوند؟ پیاده روی، خم شدن، کشش، نشستن طولانی مدت؟

● درد در کجای بدن شماست؟

● درد تا چه اندازه شدید است؟

● کدام کلمه بهترین توصیف برای درد شماست؟ -مبهم، تیر کشنده، کوبشی، سوزاننده، درد فراگیر، گرفتگی عضلانی، درد انتشاری؟

● درد با شما چکار می کند؟ -خسته می شوید، ناراحت و کلافه می شوید، حالت یک بیمار را پیدا می کنید؟

● آیا دردتان با انجام کارهایی که از آنها لذت می برید متوقف می شود؟ کارهایی مانند باغبانی، خرید، مراقبت از کودکان، رابطه جنسی؟

● آیا به جز درد مفصل، عضله یا درد استخوانی نشانه دیگری می بینید که به نظر شما مرتبط با بیماری است؟ بثورات، خارش، خشکی دهان یا چشم ها، تب، عفونت؟

بعضی از سوالات به آرتریت روماتویید مربوط نمی شود، اما پزشک استدلال خوبی برای پرسیدن آنها دارد. اگر دلیل بعضی سوالات را نمی دانید یا از جواب دادن به بعضی سوالات احساس راحتی نمی کنید به او بگویید.

 
 
من چه سوالاتی باید بپرسم؟

بهتر است هر سوالی که در مورد ملاقات دوباره با پزشک و درمان های توصیه شده او دارید بپرسید. سوالاتی از قبیل:

● چه مدت طول خواهد کشید تا حس بهبود و سلامتی به من باز گردد؟

● چه کار کنم که شب راحت بخوابم؟

● من دوست ندارم دارو مصرف کنم، گزینه های دیگر درمان چیست؟

● آیا مجبورم داروهای آرتریت روماتویید را تا آخر عمر مصرف کنم؟

● کجا می توانم اطلاعات موثقی پیدا کنم که به من در مورد زندگی با بیماری ام اطلاعات بیشتری بدهند؟

● چگونه به یک گروه پشتیبانی از مبتلایان به روماتیسم بپیوندم؟

متخصصان داخلی برای ارائه مراقبت های پیشگیرانه

متخصص داخلی ، پزشکی است که دانش و تخصص بالینی را برای تشخیص، درمان و مراقبت دلسوزانه از بزرگسالان در طیف وسیعى از سلامتی تا بیماری هاى پیچیده استفاده می کند.

متخصص داخلی ، بر مراقبت از بزرگسالان تمرکز داشته و تاکید بر استفاده از بهترین علم پزشکی موجود در مراقبت از بیماران دارد.

حداقل از سه سال از هفت سال تحصیل آن ها در دانشکده پزشکی به یادگیری نحوه پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری هاى بزرگسالان  اختصاص یافته است. این آموزش هاى ابتدایی آن ها را برای تخصص طب داخلی تعلیم می دهد .

متخصص داخلى پس از اتمام آموزش پزشکی عمومى خود وارد این تخصص مى شود. این پزشکان ” متخصص داخلی ” نامیده مى شوند . متخصصان داخلی قادر به تشخیص و درمان طیف وسیعی از بیماری هایی هستند که بر بزرگسالان تأثیر می گذارند و ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری ها را نیز مى توانند به مردم آموزش دهند .

متخصصان داخلى به حل هر گونه مشکل و بیمارى که نزدشان مى آید مى پردازند و پیچیدگى و شیوع آن بیمارى مهم نیست. آن ها برای حل مشکلات پیچیده تشخیصی آموزش دیده اند و می توانند چندین بیمارى مختلف هم زمان را نیز تشخیص دهند و درمان را شروع کنند .

متخصصان داخلی در زمینه هاى مختلف آموزش مى بینند. آموزش آن ها شامل مراقبت های اولیه و مراقبت از بیماران بزرگسال در طول زندگی و ایجاد روابط طولانی مدت با بیمارانشان است. “پزشکان عمومی” و یا “پزشکان خانواده” مراقبت از بزرگسالان و هم چنین کودکان را نیز انجام مى دهند که تفاوت آن ها با متخصصان داخلى است .

بعضی از متخصصان داخلی ممکن است تمرکز خود را در مراقبت از بیماران در محیط بیمارستان بگذرانند .  با این حال، سایر متخصصان داخلی مراقبت هاى سرپایى در مطب را نیز انجام مى دهند و دیگر متخصصان داخلی ممکن است در محیط های دیگرى مانند مراکز توانبخشی کار کنند .
 فوق تخصص یا فلوشیپ

برخی از متخصصان داخلى تصمیم به آموزش های اضافی برای “فوق تخصص” در منطقه متمرکز تر از طب داخلی مى گیرند. براى فوق تخصص یا فلوشیپ معمولا نیاز به یک تا سه سال آموزش اضافی تر است .  آموزش فوق تخصص ، تخصصى تر ، گسترده تر و عمیق تر است و آن ها را برای مدیریت مسائل پزشکی بسیار پیچیده و استفاده از روش های بالینی پیشرفته تعلیم مى دهد .
مزایای مراجعه به یک متخصص داخلی

آموزش دقیق پزشکی متخصص داخلى به او  اجازه می دهد تا بیماران مبتلا به بیماری های خاص را تشخیص دهند و درمان کنند .

یک متخصص داخلی می تواند بیماری های مختلفى را درمان کند، اما متخصصان داخلی با فوق تخصص خاص تمرکز خود را بر عوارض ناشی از یک سویه بیماری قرار مى دهند.

متخصصان داخلی برای ارائه مراقبت های پیشگیرانه، از غربالگرى سرطان تا ماموگرافى نیز آموزش داده می شوند. یک متخصص داخلی به بیماران در برنامه ریزی برنامه هایشان و ایجاد یک برنامه منظم کمک مى کند.

متخصصان داخلى با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و تا از بیماران حمایت کنند. ارجاعات، انتقال به بیمارستان و دیگر ارتباطات بین اداری به دلیل یکپارچگی پزشکان داخلی مى باشد .


با توجه به فوق تخصص خاص متخصص داخلى، بیمار می تواند از هجده سالگى تا سالیان سال زیر نظر یک متخصص داخلى باشد . این امر به بیمار اجازه می دهد رابطه قابل اعتمادى با پزشک خود برقرار کند.

متخصصان داخلی فقط ارگان هاى داخلى را درمان نمى کنند بلکه کل بدن بیمار را درمان مى کنند .  آنها برای زندگى بیماران خود ارزش قائل هستند .
از بهترین متخصص داخلی باید چه انتظاری داشت؟

در حالی که یک متخصص داخلی اغلب با یک پزشک عمومی یا خانواده اشتباه گرفته می شود، تفاوت های  بین این دو وجود دارد. به عنوان مثال، یک متخصص داخلی، سه سال برای مطالعه طب بالینی آموزش داده مى شود وبه طور خاص  نحوه پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری های بزرگسالان را آموزش می بیند .

متخصصان داخلی زایمان انجام نمى دهند ، کودکان را درمان نمی کنند و عمل جراحی انجام نمی دهند. با این حال دانش گسترده ای در زمینه بیماری های پیچیده ای که بر بزرگسالان تاثیر می گذارند، دارند.

متخصصان داخلی به ویژه برای تشخیص و درمان بیماری آموزش داده می شوند، اما برای شناسایی و کنترل عوامل خطر مانند فشار خون بالا و کلسترول، پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها نیز آموزش مى بینند .

متخصص داخلى خوب برای تشخیص و درمان بیماری مزمن  و به طور خاص شرایطی که در آن چندین بیماری مختلف ممکن است هم زمان وجود داشته باشند آموزش داده می شوند.

شرایطى که متخصص داخلى مى تواند درمان کند :

    پزشکى عمومی
    بیماری های تنفسی
    بیماری هاى قلبی و عروقی
    مشکلات خون
    مشکلات کلیه
    مشکلات مفاصل و روماتولوژیک
    مشکلات گوارشی
    مشکلات غدد درون ریز و هورمونی
    مشکلات ادراری
    مشکلات عصبی
    بیماری عفونی
    سلامت روان
    دیابت

نوع مراقبت

یک متخصص داخلی خوب می تواند بیمارى روتینى مثل آنفولانزا را درمان کند . هم چنین مى تواند شرایط وخیم ترى را نیز درمان کند مانند کنترل بیماری دیابت ، بیمارى هاى ریوى و یا قلبی .
معرفی متخصص معتبر دکتر مجتبی عاملی

متخصصان داخلى معمولا خود را با متخصصین زیادی که ممکن است بیمار در روند درمان بیماری ها به آن ها نیاز داشته باشد، هماهنگ می کند. بیمار یک متخصص داخلی دوست دارد با پزشکى که توانایى برطرف کردن هر گونه مشکل چه رایج چه نادر را دارد ارتباط خوبى برقرار کند

آزمایش خون که نام دیگر پانل های خونی نیز نامیده می شود

آزمایش خون یکی از راه های اطمینان یافتن از سلامتی بدن است  که به طور معمول  بیشتر مردم  سالی یک بار باید آن را بدهند. ولی اکثر مردم نمی توانند  جواب آزمایش خود را بفهمند و به همین جهت آن را نزد پزشک می برند.  اما در این بین سوالات مختلفی درمورد آزمایش خون مطرح می شوند که  دانستن پاسخ آن ها می تواند راهنمای خوبی برای افراد باشد. در این مقاله به بیست سوال پیرامون " آزمایش خون" پاسخ داده ایم.
آزمایش خون

آزمایش خون که نام دیگر پانل های خونی نیز نامیده می شود از ابتدایی ترین ابزار های  دنیای پزشکی  در تشخیص بیماری ها به شمار می آید.  پزشکان به کمک  یک تست خونی می توانند علائم بیماری های خاص ، کمبود های تغذیه ای  فرد  و  سطح مواد زائد موجود در خون را تشخیص و مورد بررسی قرار بدهند. به همین خاطر در یک ویزیت پزشکی   برای آگاهی و بررسی   وضعیت سلامتی یک فرد،  درمان بیماری  اولین ابزار پزشکی پس از  معاینه بالینی انجام آزمایش خون است. اما بسیاری از افراد پس از گرفتن نتیجه آزمایش خون  متوجه آن نمی شوند و به پزشک مراجعه می کنند. برای همین بهتر است با افزایش اطلاعات خود بتوانید نتیجه آزمایش خون خود را تفسیر نمایید هر چند در برخی مواقع حساس مراجعه به پزشک الزامی است.
سوالات رایج در رابطه با آزمایش خون

دکتر  محسن منشدی متخصص علوم آزمایشگاهی  بالینی به ۲۰ سوال رایج  در مورد آزمایش خون و تفسیر آن پاسخ داده است که در زیر می خوانیم.
۱_ بهتر است  در یک سال چند بار آزمایش خون بدهیم؟

آزمایش خون به صورت دوره ای برای هر فرد  در هر ۶ ماه یک بار جهت اطلاع از وضعیت جسمانی و سلامتی الزامی است. ولی اشخاصی که  دچار بیماری های خاصی هستند با توجه به نوع بیماری شان وتحت پزشک معالج در بازه های زمانی کوتاه تری آزمایش بدهند.
۲_در چه ساعتی از روز آزمایش بدهیم؟

جواب این سوال بستگی به نوع آزمایش فرد دارد. برای نمونه  قند خون بایستی صبح و ناشتا گرفته شود. اما برخی تست ها مثل  کورتیزول می توانند با نظر  پزشک ساعت ۸ صبح یا ۴ بعد از ظهر انجام گردند.
۳_شمارش کامل خون چیست؟

شمارش کامل خون یاCBC به بررسی  سلول های خونی از لحاظ تعداد ، سایز،  شکل ظاهری آن ها و هم چنین اندازه گیری مقدار هموگلوبین و هماتوکریت گفته می شود.
۴_ با آزمایش خون می توان متوجه کم خونی خود شد؟

بله با دادان یک آزمایش ساده CBC و مطالعه نمودن پارامتر های آن مثل تعداد گلبول های قرمز،  میزان هموگلوبین و هماتوکریت خون می توان به کم خونی خود پی برد.
۵_با آزمایش خون می توان چربی خون را بررسی کرد؟

چنان چه میزان تری گلیسیرید بالای ۴۰۰ میلی گرم در دسی لیتر و میزان کلسترول  بالای ۲۴۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد،  چربی خون بالا است.
۶_  بهتر است در طول سال چند بار آزمایش چربی خون بدهیم؟

از علل اصلی گرفتگی  رگ های قلب و سایر عروق افزایش چربی خون است. تمامی افراد بالای ۲۰ سال باید حداقل یک بار از لحاظ چربی های خون  شامل کلسترول تام، کلسترول خوب، کلسترول بد، تری گلیسیرید ها بررسی شود. چنان چه  نتایج آزمایش طبیعی باشد باید  حداقل هر ۵ سال یک بار تا ۴۰ سالگی  و بعد از آن هر دو سال یک بار  تا ۵۰ سالگی آزمایش داد. از ۵۰ سالگی به بعد نیز سالی یک  بار کافی است.
۷_با انجام آزمایش چگونه می توان به اختلالات تیروئید پی برد؟

رایج ترین آزمایش برای غده تیروئید  ، اندازه گیری T3 که میزان طبیعی در بالغین : 0.52 تا1.85  نانو گرم در  میلی لیتر است. T4 به میزان طبیعی در افراد بالغ : 4 تا 13میکرو گرم در دسی لیتر و Tsh به میزان طبیعی در بالغین  0.32 تا 5.2 میکرویونیت در میلی متر است. چنان چه تعادل این اعداد به هم بریزد، فرد دچار کم کاری یا پر کاری تیروئید است.
۸_آزمایش چگونه دیابت را مشخص می کند؟

قند ناشتا   بین 70 تا99میای گرم در دسی لیتر   طبیعی است. اگر این عدد از 126 بیشتر بشود ، فرد دچار دیابت گردیده است. هم چنین قند بین100_ 126 نیز نشان از  مرحله پیش دیابت دارد. آزمایش HbA1C میزان  قند خون بدن در یک دوره زمانی  را مشخص می کند که اگر از 9   % بیشتر باشد نشان از قند خون بالای بدن است.
بهترین فوق تخصص خون و انکولوژی
 ۹_ در هر سال چند بار آزمایش قند خون بدهیم؟

تمامی افراد بالای ۴۰ سال  باید حداقل  یک بار آزمایش قند خون بدهند.  چنانچه نتیجه طبیعی باشد تکرار آن هر دو سال یک بار تا ۵۰ سالگی الزامی است . پس از ۵۰ سالگی نیز  انجام یک آزمایش در سال کافی است.

توجه داشته باشید: افراد دارای سابقه دیابت نوع دو در بستگان در درجه اول ، شاخص توده بدنی (BMI) 25 یا بیشتر، افراد بی تحرک، خانم های باردار، فشار خون بالای 14 روی9 ، میزان کلسترول خوب خون مساوی یا کمتر از 35 و تری گلیسیرید مساوی یا بیش تر از250میلی گرم در دسی لیتر ، سابقه کیست های متعدد تخمدان  و بیماری های عروقی بایستی به طور منظم قند خونشان بررسی شود.
۱۰_تست مربوط به کبد کدام هستند؟

اوره BUN و کراتین CR دو آزمایش  روتین در عملکرد کلیه هستند. چنان چه میزان هر یک از این دو مورد  از حد طبیعی بالاتر برود حاکی از  کم کاری  و اختلالات شدید کلیوی است.

مقدار طبیعی  اوره بین 7.9_ 20  MG/ DL و مقدار طبیعی  کراتین 0.6_ 1.2  MG/ DL  در خانم ها و در آقایان 0.8_ 1.3 MG/DL است.   بیماران دیالیزی و هم چنین افرادی که دچار عفونت کلیه و کم کاری کلیه ... هستند باید این تست ها را انجام دهند.
۱۱_ تست های کلیه کدام ها هستند؟

اوره BUN و کراتین CR دو آزمایش  روتین در عملکرد کلیه هستند. چنان چه میزان هر یک از این دو مورد  از حد طبیعی بالاتر برود حاکی از  کم کاری  و اختلالات شدید کلیوی است.

مقدار طبیعی  اوره بین 7.9_ 20  MG/ DL و مقدار طبیعی  کراتین 0.6_ 1.2  MG/ DL  در خانم ها و در آقایان 0.8_ 1.3 MG/DL است.   بیماران دیالیزی و هم چنین افرادی که دچار عفونت کلیه و کم کاری کلیه ... هستند باید این تست ها را انجام دهند.
۱۲_اسید اوریک  چیست و چه  افرادی باید از این لحاظ بررسی شوند؟

در افرادی که سنگ کلیه داشته و یا افرادی که علائم بیماری نقرس دارند این آزمایش را انجام می دهند.  مقدار طبیعی برای خانم ها 2.6 _ 6.1 میلی گرم در دسی لیتر و آقایان  3.6_ 8.2  میلی گرم در دسی لیتر است.
۱۳_اندازه گیری کردن ویتامین ها برای چه افرادی ضروری است؟

رایج ترین ویتامین ها که اندازه گیری می شوند  D و B12 است. ویتامین D جهت بررسی جذب کلسیم،  پوکی  استخوان به ویژه در بانوان ، بررسی اختلالات سوءجذب ،بررسی سرطان ها مانند سرطان پستان،  سرطان پانکراس، سرطان کولون و.. اندازه گیری می شود. ویتامینB12نیز برای بررسی کم خونی  و برخی اختلالات گوارشی انجام می گردد. میزان طبیعی ویتامین D بین 25تا80 ML/ NG  و میزان طبیعیB12 بین 160 تا950  ML/ PG است.
۱۴_اندازه گیری هورمون ها برای چه افرادی لازم است؟

هورمون ها دارای طیف وسیعی هستند. به همین خاطر با توجه به نوع تشخیص هورمون های مختلفی برای اندازه گیری انتخاب می گردند. از جمله هورمون بارداریBHCG ، هورمون تیروئید و هورمون های جنسی  که با توجه به وضعیت فرد  درخواست می شوند. رایج ترین هورمون های جنسی در آقایان PSA جهت بررسی عملکرد  پروستات و در خانم ها  LH و  FSH است.
۱۵_ آزمایش های مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم و... برای چه اشخاصی است؟

این آزمایشات برای افرادی که دچار  اختلالات متابولیکی می باشند مانند  کودکان، افراد سالخورده و بانوان در شرایط خاص صورت می گیرد.
۱۶_ آیا سرطان از آزمایش خون قابل تشخیص است؟

در دنیای پزشکی امروزه  امکان پیش بینی و بررسی  بسیاری از سرطان ها به وجود آمده است. خوشبختانه در برخی موارد نیز با انجام دادن تست های ساده خاص  می توان از سرطان ها آگاه شد.

 
۱۷_ علت کبودی دست پس از نمونه گیری خون چیست؟

این مسئله به حساس بودن پوست بیمار، مدت زمان اعمال فشار روی موضع خون گیری  و انجام صحیح رگ گیری توسط نمونه گیر مربوط است.
۱۸_چه چیزهایی می توانند در در نتیجه آزمایش تداخل ایجاد نمایند؟

 چیزهای زیادی مانند  مصرف داروها،  ورزش، ساعت خون گیری،  بارداری، استرس، افسردگی،  ناشتا نبودن، تروما(ضربه) موجب تداخل و ایجاد نتیجه کاذب می شوند.  به همین خاطر باید تمامی این ها را به مسئول آزمایشگاه اطلاع داد
۱۹_نتیجه خارج از محدوده طبیعی نشانه بیماری است؟

 نه خیر وجود یک نتیجه غیر طبیعی به تنهایی نمی تواند علت بیماری باشد. در حدود ۵ درصد از افراد سالم نیز  ممکن است یک آزمایش خارج از حدود طبیعی نتیجه بدهد.
۲۰_چند درصد احتمال خطا در آزمایشات وجود دارد؟

امروزه تمامی آزمایش ها به طور اتوماسیون دستگاهی صورت می پذیرند . به همین خاطر میزان رخ دادن خطا به حداقل ممکن رسیده است.  هم چنین تمامی آزمایشگاه ها با انجام دادن کنترل های کیفی و  کالیبراسیون دستگاه ها تلاش می کنند هیچ گونه خطایی در آزمایشات اتفاق نیفتد.

آزمایش خون یکی از راه های  مطلع شدن از وضعیت  جسمانی افراد است،  به همین  دلیل می توان سوالات مختلفی را در این زمینه مطرح نمود. در این مقاله نیز  به مهم ترین سوالات در مورد آزمایش خون پرداخته شد که می توان با آگاهی از آن ها به شناختی درست از وضع جسمانی خود دست یافت.